تجارب زیسته دبیران مراکز متوسطه حرفه ای درمورد اشتغال افراد دارای ناتوانی هوشی: یک مطالعه پدیدار شناختی
کد مقاله : 1104-CNF-FULL
نویسندگان
حمیدرضا شریفی جندانی *1، قاسم نوروزی2، خدابخش حیدری3
1دانشگاه اصفهان_ دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی
2گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص- دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
3دانشگاه فرهنگیان- پردیس شهید باهنر
چکیده مقاله
علیرغم وجود قوانین و برنامه‌های اشتغال و حمایت و پشتیبانی در خصوص افراد دارای نیازهای ویژه، همچنان این افراد از نرخ اشتغال کمی برخوردارند مطالعات نشان می‌دهد حدود 12 درصد از جمعیت ایران را افراد با نیازهای ویژه تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری این افراد بیش از 63 درصد است. افراد دارای ناتوانی هوشی یکی از مهم‌ترین گروه‌های دارای نیازهای ویژه هستند که ازنظر اشتغال وضعیت بسیار بحرانی‌تری نسبت به سایر گروه‌ها دارند. اشتغال افراد دارای ناتوانی هوشی خفیف یکی از اهداف اصلی آموزش‌وپرورش استثنایی است و بررسی تجارب زیسته دبیران نقش مهمی در آشکار شدن وضعیت اشتغال این افراد دارد لذا، پژوهش حاضر باهدف تبیین تجارب زیسته معلمان مراکز متوسطه حرفه‌ای در مورد اشتغال افراد دارای ناتوانی هوشی خفیف انجام‌گرفته است. این پژوهش کیفی و با روش پدیدارشناسی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دبیران مراکز متوسطه حرفه‌ای شهر اصفهان که در سال تحصیلی 402-401 مشغول به تدریس بودند. از بین دبیران این مراکز 12 نفر بر اساس نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و تا اشباع داده‌ها، جمع‌آوری اطلاعات ادامه یافت. شیوه گردآوری اطلاعات استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و به‌منظور تحلیل داده‌ها از روش کلایزی استفاده شد. نتایج حاصل از مصاحبه‌ها شامل 4 مضمون اصلی (عدم‌حمایت جامعه، ناکارآمدی آموزش‌وپرورش استثنایی، عدم‌حمایت‌ خانواده، ویژگی‌های شخصی افراد دارای ناتوانی هوشی) و 13 مضمون فرعی بود. نتایج حاصل از پژوهش حاضر زمینه را برای شناسایی مشکلات و دشواری‌های دانش‌آموزان ناتوان هوشی و والدین آن‌ها و متخصصان فراهم می‌آورد که از این طریق می‌توان در اتخاذ تدابیرحمایتی‌و‌درمانی‌مفید‌باشد.
کلیدواژه ها
تجارب زیسته، اشتغال، افراد دارای ناتوانی هوشی- رشدی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی